Ana-baba saðsa da yetimiz sokaklarda; Yalnýzlýk bize kader ve haktýr caným abim! Soðuk taþlara tutsak etimiz sokaklarda; Size hak olan bize yasaktýr caným abim!
Bizden çok koruyorken kapýndaki tazýný, Çoðumuz göremiyor o senenin yazýný. Ýçimizde duyarýz gecenin ayazýný. Bizim mekânlarýmýz sokaktýr caným abim!
Horlandýk, cezalandýk; ne kýzdýk ne darýldýk; Bazen çaresizlikten ve açlýktan yorulduk. Uyudukça üþüdük, üþüdükçe sarýldýk; Taþlar yastýk, kartonlar yataktýr caným abim!
Okuma yazmamýz yok, bihaber dinden toplum; Bu kadar mý habersiz kendi ceddinden toplum; Eðer ki dýþlýyorsa bizi kendinden toplum; Attýðýmýz her adým bataktýr caným abim!
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.