kuþlarý yaralý bir ilkgençlik hevesinden geriye kalandý ömür... aðrýsý mevsimlerle sürgit ayrýlýðýn saçlarindan masal ormanlarý yaratan yastýðýnýn altýnda bulut yumaklarý yüreði yaðmur yorgunu... ömür geriye kalandý önümüzdeki çýlgýn sonsuzluktan... düþünüp avunacaðýmýz ...
II
dallarý köküne yabancý bir aðaç gibiyim senden sonra soluðum kesilircesine hýrçýn her ilkyaz artarak küstahlaþan yalnýzlýðýmla kendimden sonra da yetmek için senden sonrasýnýn uçlarý zamaný kanatan yýldýzlarýna ...
III
yeryüzünün bütün sokaklarýna girmiþ gibiyim üstüm baþým sensizlikle yoðun ayaklarýmda erken yangýný ölümlerin yeryüzü yetmiyor adýmlarýmla sensizliði anlatmaða..
IV
akþam ürpermeleriyle sessizleþir oda cadde kent dunya evren çocuk rüyasýnda iç çeker rüzgarý evine çekilir özlemlerin göðüne koyu perde çekilir bekleyiþin arzulu bir karanlýða gömülür kurtulur utancýndan çaresizliðimiz ...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.