ANNECİĞİM
Dünya boþtur bana sensiz her günde.
Gözyaþlarým durmaz akar gözümde.
Sevgin sýcak sýcak saklý özünde.
Benimle birlikte kal Anneciðim.
Baharým kýþ olur, sen küsme bana.
Yaz olsan, sarýlsam sýmsýcak sana.
Bu öksüz yavrunu, atma yabana.
Bir ömür yüzüme gül Anneciðim
Yanýmda olmasan kaybolur yokluk
Ciðerde kýsýlýr, ses boðuk boðuk
Buz tutar yüreðim üþütür soðuk
Güneþ ol sýcaðýn sal Anneciðim
Bu baþýma taçsýn elmastan paha
Gitme sakýn, býrakýp çok uzaða
Kalbini mi? kýrdým kýzdýn sen bana
Fizan’a gitsen de gel Anneciðim
Güneþler kýskanýr sýcak yüreðin
Elmastan yakuttan üstün deðerin
Deðerini eðer bilmesem senin
Ak beyaz sayfandan sil Anneciðim
Ayrý kalsam senden uzanýr zaman
Gemi yol alýrmý, kýrýlsa dümen
Daðýmý sis kaplar, yol olur duman
Aç kalbinden bana yol Anneciðim
Pusula ol bana þaþmasýn yönüm
Aydýnlýkla dolsun gecem gündüzüm
Baþýmýn tacýsýn budur son sözüm
Bir ömür benimle kal Anneciðim
14 MAYIS 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.