ne çok sa’y ettim bilemezsin bilemezsin hicre sabrýmýn azmini özlemlerin sancýsýný derdest edip de kaç kere hatmettim yokluðunu yar
dilimde çýðlýk çýðlýða deli suslar sýktýkça diþlerimi dudaðým kanar eþkâli belirsiz bir ben istilaya uðramýþ gönül coðrafyam anlatmak istedim de paydaþ bulamadým yar
“için dýþýnýn aynasýdýr” derler ya benim içimde karanlýk aksetmekte
gizine sarýp da sakladýðým aþký koruyup esirgerken ahrazlardan beþ vakit sonrasý kýyamda rükuda secde ederken tespih, tespih adýný zikrettim yar
vaat edilen bir coðrafya gibi kutsalým oldu indinden gelen her kelime sen ki aþka biatkâr havari yitirmeden özlem cazibesini sönmeden gözlerinin feri dedim kalk da silkin eskitme ruhundan ikrar ile ona yürü yar
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.