1 LİRA

Paran var mý,diyen teyzesine
Öff,var,diye baðýrarak çýkmýþtý evden çocuk.
Eritilmiþ peynirini yemek için gecikmiþti.
Zaten hep geç kalýrdý okula.
Çünkü O sorumsuz ve daðýnýk bir Yay idi.
Araba gözden kaybolana kadar baktý arkasýndan teyzesi.
Sonra esneyerek merdivenlerden çýktý eve.
Yaylada sadece çocuk için kalmýþlardý.
Saatler sonra eve döndü çocuk yorgun bir savaþçý gibi.
Sýrýtarak teyzesine:
Biliyor musun;aslýnda param yokmuþ.
Ama yerde 1 lira buldum,dedi.
Eeeeee,dedi teyzesi.
Bir poaça ve bir çikolata aldým onunla,dedi çocuk.
Teyzesi kahkahalarla gülmeye baþladý.
Vah vah,demek yerde para arandýn aç bilaç,
Þanslýymýþsýn ama
Demek bir poaça ve çikolata aldýn,
Ne verimli bir paraymýþ,dedi yüzü kýzarana dek gülerken.
Sonra her sabah çocuðun eline para tutuþturup;
Al þunu,
Yoksa aç kalýp yerlerde para ararsýn,dedi.
Çocuk öfkeleniyordu tabii.
Okulda öðle yemeði çýkýyordu oysa.
Ama yine de 1 lira iþini görmüþtü.
Anlattýðýna da bin piþman olmuþtu tabii.
Hele de bu olayýn bir gün bir þiir olarak karþýsýna çýkacaðýný bilseydi;
Çocuk o güzel aðzýný mühürletirdi.


Sosyal Medyada Paylaşın: