KAÇAMIYORUM yaðmur yaðan bir gece gökyüzü parçalý bulutlu ve arada yýldýzlar görünüyor soðuk birgece hafif sisli ve ben caddede yavaþ yavaþ yürürken durup gökyüzüne bakýyorum sokak lambasýnýn ýþýðýndan süzülen yaðmur damlalarý dudaklarýma çarpýyor ve garip bir yalnýzlýk hissi görüyorum parlayan yýldýzlar arasýnda sönmeye yüz tutmuþ yýldýzý yaðmur yaðýyor içimde de gözlerimden akýyor yaðmur ben yüzümü dökerek baþýmý önüme eðiyorum ve yürümeye baþlýyorum tekrar yavaþ olamýyorum hýzlý adýmlarla yürüyorum ve bir anda dayanýlmaz oluyor caným bedenimde acýyor koþuyorum gözlerim kapalý karþýma çýkan bir engel çýkmaz sokaktayým panikliyorum baþka bir kaçýþ yolu olmalý gözlerimden saçýlýyor yaðmurlu gözyaþlarým ne kadar koþsamda kaçamýyorum kendimden :((((( gördüm tanýk oldum kendime kaçmalýyým belki tek çare bu caný sonlandýrmalýyým OÐUZ KAÐAN Sosyal Medyada Paylaşın:
oguzkagan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.