Gökte kar var, yerde buz uzun, ayaz bir gece Ten titrer, gönül coþar, eritir içten içe Kabarmýþ tüyleriyle dilþad eder kendince Üþür sessiz sedasýz, kendine kýyan olur
Bir serçe ki gözünden, süzülür inciden yaþ Yanar daðlar, vadiler, göðü kaplar bir telaþ Koca evren içinde, eðilmiþ küçücük baþ Bir zikir edasýyla damlalar sayan olur
Aldýrýþ bile etmez , yaþar kýþý ayazý. Þakýyarak karþýlar ,yeni baharý yazý. Her çaðrýsý bir çýðlýk, Rabbinedir niyazý. Gizli saklýsý yoktur ,her hali ayan olur.
Tereddüt etmeksizin, dostlarýný kayýrýr. Kurulunca bir divan, haklý,haksýz ayýrýr. Riyanýn gömleðini, çýkarttýrýr, sýyýrýr. Yüceler yücesinin, takdire þayan olur.
Sadýk kalýr her sözde, söylediði ahtýna. Güne þükürle baþlar ,ne çýkarsa bahtýna. Cüssesine bakmadan, Süleyman’ýn tahtýna. Rabbi katýndan inen, ilham-ý beyan olur.
Ruhudur temizlenen seherin güneþinde. Küçük yüreði titrer aþký-nar ateþinde. Tesbihattýr dökülür , þakýyýp, ötüþün de. Kol kanadý kýrýlýr, anadan üryan olur.
Titrer kalýr yaðmurun ,dolunun vuruþundan . Yinede taviz vermez, o asil duruþundan . Yumurtada baþlayan, hayatýn yarýþýndan . Bir ömür tüketerek, topraða payan olur.. Selma Çanakçýoðlu 1 Nisan 2017 Cumartesi Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.