Dön Gel Sevgili
Dön Gel Sevgili
Hâlim yaman oldu, rengi yok yüzün,
Tutmaz ki baðlarý, çözüldü dizin.
Seni bir gün dahi görmeyen gözün,
Tahammülü yoktur, dön gel sevgili!
Zemheri yaþanýr deli gönlümde,
Ha bir gün, ha iki; bekler ölüm de.
Kalmadý takatý, dönmez dilim de,
Tahammülü yoktur, dön gel sevgili!
Yalvarmadýk söz mü kaldý lügatta?
Sabretsem de çare yok ki hasrete.
Ellerim havada, hergün mabette,
Tahammülü yoktur, dön gel sevgili!
Kâlbim sessizliðe gömülüp gider,
Bunun sonu yoktur; sanmam ki biter.
Gönlümün bu kadar çektiði yeter!
Tahammülü yoktur, dön gel sevgili!
Yusufoðlu mehmet az bile der ki,
Tutup da aðlasa olmaz, bi er ki.
Gözleri ne kadar da sabreder ki?
Tahammülü yoktur, dön gel sevgili!
09.04.2017
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.