Bu aralar çok deðiþtim Artýk eskisi deðil yüreðim Olmayan sevdalarýn peþinde koþuyorum Yara alýyorum her defasýnda Sonra kuþlara bakýp Ýç çekiyorum Þimdi gökyüzü olmak vardý Yahut bir çið damlasý Her yaðmur baþladýðýnda ben yaðýyorum Sonra rüzgar nereye giderse savruluyorum Kurumuþ bir yaprak misali Bu aralar çok üþüyorum Ekim alýp yaðmalýyor bedenimi Sen kimsin diyenler oluyor bana Susuyorum öylece Yalnýz bir kederin içinde Ben hiç kimseyim Ben hiç bir þeyim diyemiyorum Oysa ki Yalan diyordu o þair bana Oysa yaktýðým bütün kaðýt gemilerin içinde Ben vardým Ve ben yandým O uzaktan uzaða seyretti bu ateþi Ve bitti Bir masal gibi Bir yalan gibi Bir hiç gibi....
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.