EY GÖNÜL!..EFKARLANMA..
Umutlanma ey gönül boþ yere umutlanma
Sesini duyan mý var, seni kim dinleyecek
Ardýna hiç bakmadan çekip gidene yanma
Bir gün piþman olup da ’ Yâr ’diye inleyecek
Kahýrlanma ey gönül, yok yere kahýrlanma
Bugününde aðlatan, yarýn mý güldürecek?
Hatrýný gözetmeyip ,kalbi kýrana kanma
Zaman, hatalarýný ona da bildirecek ...
Telaþlanma ey gönül üzülüp telaþlanma
Anla artýk bu bahtýn onunla gülmeyecek
Kuþlar bile yuvayý birlikte kurar amma
Diþi kuþtur, yuvanýn baþýný bekleyecek
Unut onu ey gönül ,vefasýzý hiç anma
Kimbilir kime ’yarim’, kime’sevdam’ diyecek
Kendini düþünmeyen, seni düþünür sanma
Gönül borcunu ancak ,ah’rette ödeyecek
Ayþegül BAHÇECÝ
07.03.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.