Demek kader de bu da varmýþ. Benim çok sandýðým derdim, Meðer ne kadar azmýþ. Anladým ki; Beterin beteri de varmýþ. Hasrete dayanamam derdim, Ama o en kolay olanýymýþ. Biraz gözyaþý. Biraz kabus. Doðmayan bir kaç gün. Batmayan bir kaç güneþ. Hepsi buymuþ. Gerçek sancý ise, Sonradan baþlýyormuþ. *** Dünya dursa, Güneþ solsa, Ay saklansa, Geceler zifiri karanlýk olsa, Ve hüzün her yanýmý sarsa, Yine dayanýrdým, Bunlarýn hepsi bir anda olsa. Ama dünya durmadý, Hayat son bulmadý. Güneþ inadýna doðdu, Gece yine oldu. Peki bana mý ne oldu?... Koptum... Ben benden koptum. Önce kalbimden, Sonra aklýmdan oldum. Ne boðazýma bir lokma ekmek, Ne de bir yudum su koydum. Toprak gibi kurudum. Yaprak gibi savruldum. Viran oldum, Harap oldum, Kahroldum... *** Bilsem ayaðýna kapanýrdým. Bilsem yalvarýr yakarýrdým. Gitme derdim. Her zulmüne boyun eðerdim. Her sözüne tamam derdim. Yýlan derse yýlan, Yalan derse yalan olurdum. Git dediðinde gider, Kal dediðinde kapýsýnda beklerdim. Bilsem yürekli olmazdým. Gurur yapmazdým, Hak hukuk derdine düþmezdim. Eþitlik istemezdim. Sev beni demezdim. Kal derdim. Sadece kal... Ne olursan ol, Ne dersen de ama kal. Yeter ki gitme derdim...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.