GÖZLERİN KADAR EDER Mİ?
Ben en çok,
Gün doðarken özlerdim seni,
Sabahýn mahmurluðu henüz bitmeden,
Gece gördüðüm rüyanýn etkisi geçmeden,
Yataðýmdaki boþluðu dahi fark etmeden,
Kalbim kendine gelip,
Gittiðini hissetmeden...
***
Ben en çok,
Gün batarken özlerdim seni,
Gecenin yalnýzlýðý üzerime çökmeden,
Yokluðunun acýsý,
Kalbimi yerinden sökmeden,
Gönlümdeki umudum,
Yapraklarýný dökmeden…
Ve ellerim henüz üþümeden,
Kara kýþý görmeden...
***
Ben seni en çok,
Varlýðýnda özlerdim sevgili,
Henüz bu kara günler bizi bulmadan,
Bir fýrtýna bizi böylesine savurmadan,
Dallarýmýzý kýrmadan,
Yapraklarýmýzý dökmeden,
Bizi birbirimizden ayýrýp,
Param parça býrakmadan...
***
Peki ya þimdi sevgili,
Þimdi söyle ne olur;
Nasýl dayanýlýr bu hasrete,
Nasýl yaþanýr sensiz.
Yüreðimde yer yerinden oynarken,
Ýçimde depremler olurken.
Ve ben varlýðýnda bile,
Sana doymazken,
Delicesine özlerken,
Nasýl dayanýlýr yokluðuna...
Söyle sevgili,
Söyle ki bileyim bu hayat,
Aþksýz da yaþamaya deðer mi...
Tüm cihan benim olsa,
Senin gözlerin kadar eder mi?
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.