SABIKALI YALNIZLIK
Üç asýrdýr kapýmda zincirlenmiþ kurt ulumasý sessizlik
Sabýkalýyým yalnýzlýktan
Üstelik arsýz bir kimsesizlik büyütüyorum ceplerimde.
Biliyordum bir zemherinin içinde dünya
Ve doruklarýnda beyaz bir örtü gibi uzanan zamanla,
Bana varan tüm yollar türküyle aðýt arasýndaki kavgada.
Öyle uzun,öyle uzak yollarým.
Düþün ki mevsimine asi bir yapraðým
Zamansýz tomurcuða durmuþ
Beyazýn koynuna yeþil bir leke gibi düþmüþüm.
Mayasýnda gurbeti taþýmýþ mülteciliðimle
Hiç bir kente sýðmamýþ
Gýyabýnda özlemler doðurmuþum
Geceden sabaha.
Hüzünden ibaret bir yüzü acýyla emzirmiþ
Uykumda kýþa solmuþum
Öyle soðuk,öyle üþümüþ umudum.
Tut ki,yýkýlmýþ köprülerin karþý kýyýsýyým
Baþak tarlasýnda eðreti bir ot yüreðim.
Göðsümü sürgün yemiþ kuþlara açtýðýmdan beri
Tecrit altýndaki güneþli günlerin özlemiyle yandým.
Enkazýmýn tozlarýný savursa da rüzgar
Kýrk kilitle kapalý kapýnýza deðmedi külüm
Öyle yitik,öyle yaþanmamýþ ömrüm...
"
Gözlerimi kapasam o gözlerde, ölüme uyurdum,
Ben çok üþüdüm..." Necla BEKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.