Bir kez bakmaya görsün kalbim fýrlar yerinden Beni aþka kuruyor kahverengi gözlerin, Volkanlar kaynar lavlar geçer iliklerimden Ölümüne vuruyor kahverengi gözlerin...
En bakir çiçeklerin balý, nüvesi, özü Dizleri aþka koþan ürkek ceylanýn gözü Konuþmadan yazmadan söyler binlerce sözü Her lisana yarýyor kahverengi gözlerin....
Israrcý bakýþlarýn göðüme aþk donatýr Henüz hiç duyulmamýþ efsaneler anlatýr Aþk soluyor her nefes, aþk yazýyor her satýr Sevdalara karýyor kahverengi gözlerin...
Karanlýk gecelerde ayýn halesi gibi Ezelden yanan kadim aþk meþalesi gibi Bedelsiz cevherlerin sýr ihalesi gibi Þu gönlümü yoruyor kahverengi gözlerin...
Züleyha’nýn sevdasý Yusuf’un düþü gibi Aslý’nýn gelinliði Kerem’in döþü gibi Kendinde hapsediyor zindancý baþý gibi Muammalar soruyor kahverengi gözlerin...
Bazý demler gönlüme rahmet olup akýyor Yokluk perdelerinde dört cihetten bakýyor Yedi gömlek giysem de hem kor gibi yakýyor Hem ateþten koruyor kahverengi gözlerin...
Þefkatle ýþýmaktan okþamaktan býkmýyor Sarhoþ hayallerimin hiç birini yýkmýyor Ne gece ne de gündüz hiç aklýmdan çýkmýyor Hep karþýmda duruyor kahverengi gözlerin.. ....... Beni aþka kuruyor kahverengi gözlerin.... ...... Dr. Ayþe Ýzci Coþkuner, 7/4/ 2017, Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bulem hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.