MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

HÜSNÜ’N SENİN EY!..
Mustafa Sade

HÜSNÜ’N SENİN EY!..


Farzet ki Samsun’da küçük bir taþým
Ýzmir’e ekmeyen namerttir ulan!
Evet! Diyorum bak; al sana baþým
Kürsümü çekmeyen namerttir ulan!

Adýn “Hüsnü” lakin kirin arýnmaz
“Bozkurt ”un altýnda çakal barýnmaz
Yüreði olanlar asla erinmez
Kalbimi sökmeyen namerttir ulan!

Her yerin ter dökse azimle, kinle
Boðulmaz bu millet senin neminle
Beni kovalasan kaçmam yeminle
Üstüme çökmeyen namerttir ulan!

Vay çakal! Biz koyun, sen mi zekisin?
Halka üstten bakan malýn tekisin
Haþa! Mal da deðil, malýn ekisin
Dilimi bükmeyen namerttir ulan!

Deme ne yeri var, ne kesim belli
Kimliðim, eþkâlim ve resim belli
Urfa’dan sor beni adresim belli
Gölümde yakmayan namerttir ulan!

Ey Nemrudun sülbü, seven zar etmez
Sevdanýn narýnda yanan ar etmez
Ýbrahim’iyiz biz ateþ kâr etmez
Dirilip çýkmayan namerttir ulan!

Evet, ulan evet! Ýstersen kudur
Yiðitlik alkýþla, sizinki budur!
Erkeksen sözünün arkasýnda dur
Denize dökmeyen namerttir ulan!





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.