Bir tek sen kaldýn çoçukluðumdan arta kalan
Kýrýk bir oyuncak bebeðin parçalarýnda
Kapalý bir kapýnýn ardýndanbakar gibiyim þimdi
Ne de çabuk geçti çoçukluðumun izleri
Hanikomþu olacaktýk birbirimize
Kahveler piþirip içecektik karþýlýklý
Ýnsan ne kadar istesede gerçek olmuyormþ bazen
Çocukluðumun yitip giden hayalleri
Þimdi koskocaman insanlar olduk hepimiz
Gerçek oldu o evcilik oyunlarýmýz
Hayat sahnesinde hepimiz ayrý rollerde
Oyunlar oynuyoruz kendi halimizde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.