KÜSTÜN BE USTA
El açýp Mevlâdan istemedim ki
Yâr gibi gönlüme düþtün be usta
Þu fâni âlemin son duraðýnda
Zamansýz görülen düþtün be usta .
Sen kadar deðildir sevdada mâhir
Israrlar direndi kalmaya dair
Ehl i dil olmayan bir çömez þair
Sadrýnda saklýdýr büstün be usta .
Sinemin göðünde þimþek çakýyor
Gözlerim menzilsiz yola bakýyor
Gam dolu kalemden hasret akýyor
Yaþanan Leylâdan üstün be usta.
Diledim olmadý köþküm, sarayým
Bir ferman gönderip gönlün sarayým
Çok görme seninle hayâl kurayým
Þu fakirhânemde süstün be usta
Câhilim diye mi kýnadýn beni ?
Ýdamým yazdýrýp onadýn beni
Beklesin diyerek sýnadýn beni
Severken severken küstün be usta..
SONLU_34
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.