insanýn aslý cibilliyetinde yatar derler
ve bende
yüreðimde ki seni bir kenarda dur diye koydum
atýlmýþ lýðýna bir delalet deðildir ki isteðim
oysa ki ben hüsranýnýn yükünü içimden kovmuþ idim
eciþ bücüþ bir gönül tanýmýyor ki gerçeði
sevgi ne sevda nedir çöz diyebil esindi emin olasýn
Hanya’yý da Konyayý da tam görsün diye o namert yüreðin
derince gömerken de külleyi vermiþim meðer sevgimi
gönül denilen mezara
illa ki bin bir cendereden geçmiþimdir kazara
duygusuzluðun un kördüðümünden geçiþte çektim pimi mi
canýmdan bile koparak
ýrak çok ýraklarda kalýnca içimde ki aþk
öyle ki hep nankörlüðünün münafýk okuyla ben vurulmuþtum
sinsi yalanlarýnýn yaðlý sicimiyle boðulurken
dönek aþkýn kokuþmuþ leþine sarýlýr oldum
oysa ki bu çapraþýk yolda
caný da malý da kariyerimi de kökünden feda etmiþtim ben
söyle hiç mi
bir mükafatý yoktu bu aþkýn
kaldým ortada bir biçare þaþkýn þaþkýn
tutkumun zincirini kýrýþýn la yok olup da gitti sevdam
bense her anýmda sabrettim
hakka sýðýnarak çektim o aðýr külfeti
örtülü ödeneðin gibi gördün iyiliklerimi
bak iþte görüþte övün yerlere düþürdüðün eserini
içimde yakýþta köz ettin her bir þeylerimi
gel gör ki çok aðýr geldi onca attýðýn çalýmlarýn bana
içimde de
dýþýmda da
bin bir depremlerinin yýkýntýlarý duruyor hala
ve böyle bir anda hiç vakit geçirmeden
kilidi vurdum ya kalbime
girmek istedikçe gözünden yüreðine heyhat insin diye
en sonunda her þey illa mecrasýný bulur
bak þipþak düþtün bile pisliðine
ben koþarken atiye daha þimdiden
ýraktan esen rüzgarým la piþmanlýklar düþtü yüreðine
oysa ki sen bana külfetten yük oldun o zavallý halinle
oysa ki ben bin bir dayan aktým o aciz ömründe
yýkýl da dur bakalým yürümekten yoksun o bedeninle
kim kime dumduma olan bu dünyada
sen çirkefinde debelenip de dururken
ben sevinemiyorum o ahvaline
günahkar bir ömür
boþ yere kendi eliyle yok oluverirken...
(03.04.2017) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!