Eskiden, Her gün ve yeniden, seveceðim birileri olurdu. Ekmek kokardý sabahlarý, Akþamlarý sardunyalar daðýlýrdý etrafa. Þimdi kimi sevsem yorgun, Ve yaralý. Dahasý yalnýz. Papatyalar ölmüþ olmalý, Karanfiller solmuþ. Aralýk gösterdi iþte gerçek yüzünü. Düþtü maskesi kalbinin. Üþüyorum! Eylülü özledim ben...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.