Bir Çınar Hüznü

BÝR ÇINAR HÜZNÜ
Bir çýnar yükselir topraðýmýzdan,
Tevhidle sulanýr, imanla büyür.
Sular çekilirken yapraðýmýzdan,
Yaðmuru bekleyen gümanla büyür.

Boy verir, dallanýr, el sallar çöle,
Kum fýrtýnasýnda ot filizlenir.
Bir köle misali ram olur güle,
Baðrýnda aþkýnýn aþký gizlenir.

Eðilmez, bükülmez esen poyrazda,
Boynunu ilahi emirler eðer.
Kýzýl sýcaklarda çýkan avazda,
Mahzun filizlere gölgesi deðer.

Ülkü tohumlarý eker dalýndan,
Kiralýk kuklalar tarumar eder.
Yüksek olsalar da dönmez yolundan,
Beton duvarlarýn üstüne gider.

Bin balta darbesi alýr kavaktan,
Deþilen göðsünden bin fidan doðar.
Der ki; "yaþadýðým bu zulüm Hak’tan,
Dilinden, gözünden tevekkül yaðar.

Küllenen derdinde dermaný bulur,
Çile saatleri yýlmýþtýr artýk.
Karanlýðý yýrtan bir ses duyulur;
"Göründü gökyüzü nerde kalmýþtýk"

Keskin hýzarlara göðsünü gerer,
En ücra köþede duyulur sesi.
Yükseldikçe aþkýn sýrrýna erer,
Anadolu kadar büyür gölgesi.

Kuklalar çekilir, toplanýr baþlar,
Derler; "þimdi zaman fesat zamaný"
Kesilir dört yandan, gözünde yaþlar,
Ektiði tohumun hasat zamaný.

Bir çýnar devrilir sessiz, sedasýz,
Karlar yorgan olur örter üstünü.
Aþkýn aþýðýna gider vedasýz,
Kutlu bir meclise serer postunu.

Yanmayýz cihaný yakan yangýnda,
Yanan gönlümüze nefesi vurur.
Bin yýllýk kök salmýþ Anadolu’nda,
Ýþte karþýmýzda dikili durur.

Seyit Osman AKYÜZ

Reis’imin hatýrasýna...Muhsin Yazýcýoðlu...
Allah rahmet eylesin.
Sosyal Medyada Paylaşın: