BİR HABER VERSEN OLMAZ MI?
AYDINK
BİR HABER VERSEN OLMAZ MI?
Narin bir *kelebek* gibi kondun baþým üstüne
Renk taþýrdýn gözlerimden, dünya tozpembe oldu
Doyumsuz lezzetler kattýn yavan aþým üstüne
Ruhum senin geliþinle bitmez coþkuyla doldu
Zamanýn kýsýr döngüsü ömrümden gün çalarken
Tuttuðum gül çalý olup ellerimi dalarken
Örselenmiþ yüreðime *umut*suzluk dolarken
Dedim ki þans en nihayet benim kapýmý çaldý
Bir damlayý bulmak için su tutmazken eleðim
Yorgun düþlerim canlandý gerçekleþti dileðim
*Han*ým diye baktýn bana, sevda yüklü meleðim
Varlýðýn abat eyleyip beni bahtiyar kýldý
Hayat bayram yeri gibi þevkle geçip giderken
Yanýmda sen varsýn diye caným bayram ederken
Mutlu günler sona erdi seni kaybettim erken
Sana sevgiyle uzanan ellerim bomboþ kaldý
Adým gibi bilir idim emindim her halinden
O bir çift kelam ansýzýn düþmeseydi dilinden
Mahrum kaldým sinendeki açan gonca gülünden
Gidiþinle gönlümdeki cümle çiçekler soldu
*Aydýn*lýktý tüm günlerim seninle olduðumda
Cennet köþesi sinende huzuru bulduðumda
Gidiþinle sanki öksüz, hem yetim kaldýðýmda
Özlemlerin yüreðime tükenmez hüzün saldý
Bir haber versen olmaz mý iyiliðinden yana
Senden bir iz arýyorum *ufuk*ta bakýp *tan*a
Böylesi bir çaresizlik inan eziyet cana
Bu ayrýlýk benliðimi yoksuldan naçar kýldý
31.01.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.