her gün kursa koþuyoruz, hep Mutludan konuþuyoruz binlerce kez anlattý Arzu abla baþta dedikleri çok deðiþti aslýnda sanki çok da umurumda hakkýnda her þeyi biliyordum her þey güzel, harika olumlu en güzel þey Mutlu
çamur deryasýnýn olduðu yere kadar koþuyoruz orada yavaþlýyoruz bekliyoruz geri dönüyoruz endiþeleniyoruz “baþýna bir þey gelmiþ olmasýn” aklýma hiç güzel bir þey gelmiyor inanýn sahi? sevmek bu mu? varsa da, yoksa da Mutlu
sabahlar olmuyor pencereden kolluyorum Arzu ablanýn ýþýklarý yine sönük yönü yolun karþýsýna dönük baktýðý tarafta asker kaçaðý devrimci, sözde sevgili penceresi açýk, o karanlýkta sabahlara dek sigara içiyorlar ikisi hep ayný manzara puslu benim derdim de hep ayný “asker Mutlu”
onun da pencerelerden, yollara baktýðýný belki “Afitap izninin bittiðini” aslýnda arzu ablalara gelmek için sabahlarý su birikintisine bizden evvel varmak için koþarak gittiðini saatlerce beklediðini her yerde beni aradýðýný her gördüðünü ben sandýðýný “afitap” diye sayýkladýðýný hayal ettim çünkü ben öyleyim aradým.. her þeyde, herkeste onu “neredesin Mutlu!”
askerim ortalarda yok! bir hafta doldu yoksa? O’na bir þey mi oldu yaþayamammm.... hafta sonu yine koþtum Arzu ablaya yine pazara gitmiþ teyze amca ne yabancý bir ayakkabý ne bir faaliyet mutfakta "geel" diye bir ses içerden "havadis yok mu bizimkinden!" "var" diyor "gözünaydýn" "sýrasý mý þakanýn" "þaka deðil görmüyon mu" “Allahýýmm!” "de ðil miþ” “Mutlu buuuu" Mutluluk buydu
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.