RUBAİLER
RUBAÝLER
-1-
Rabbim semavatý kat kat yaratmýþ,
Nakýþ nakýþ iþlemiþ, ona ruhunu katmýþ.
Ýyi bak onda yarýk yýrtýk mý var!
Onda eksik aramak, sana mý kalmýþ.
-2-
Yaktýn yýktýn âlemi, serte ser,
Ýnsaftan izandan yok sende eser.
Hor bakmaz yediði yere köpek bile,
Sana köpek diyemem o yanýnda þaheser.
-3-
Ýnsan olmanýn kadrini kýymetini bil,
Kim için þu gökler, yerler ve zemin?
Kin öfke ve nefreti gönlünden sil,
Yaþadýðýn dünya, varlýðýn kimin?
-4-
Gençliðinde güler oynar coþarsýn,
Sevdalanýr, yâr peþinde koþarsýn.
Çökünce gam yükü, omuzlarýna,
Güçten düþtüðüne, niye þaþarsýn?
-5-
Döndürsen devraný, kendi gönlünce,
Yazsan kaderini, inceden ince,
Bir gün ömrün bitip, kabre girince,
Seni de yer orda kara karýnca.
-6-
Yaratýlan rýzýkta mutlaka vardýr payýn,
Þýrýl þýrýl akan pýnardan içecek suyun,
Yüce Rabbim aç býrakmaz kulunu,
Olmazsa olmasýn emmin ve dayýn.
-7-
Bencilin biri çýkar, benim ben der,
Haram helal demez ne bulursa yer,
Ecel kapýsýný çaldýðý zaman,
Canýný canýndan alýr ve gider.
-8-
Kime sorsan dünya yalan diyorlar,
Ölünce malýn mülkün talan diyorlar,
Hikmetinden sual olunmaz onun,
Tek gerçek sonsuza kalan diyorlar.
-9-
Rahman sensin, Rahim sensin, Rab sensin.
Kullarýný affetmeyi seversin,
Bana yalnýz kulumsun desen yeter,
Cennetine kimler girerse girsin.
ALÝ GÖZÜTOK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.