Bir Ömrün Hikâyesi

Köhne vücutlarýmýza seherde,
Ýniyor yorgunluk perde perde.
Ayrý bir tat var yine de kederde.

Bugünlerde ne arayan ne soran var.
Kapýmýzý zorlamakta rüzgâr.
Gözümüzde hatýralar oynar.

Bazen geçmek bilmiyor saatler.
Beklese de özlemle bizleri yer.
Günler bir minval üzere ilerler.

Duyarýz bir dostun daha gittiðini sýk sýk.
Ýçimizi kaplar hüzünlü bir karanlýk.
Yaklaþtý zaman sýra bizde artýk.

Özleriz dostlarý, ararýz ah dünya!
Gelmezler geriye hepsi de rüya.
Anlarýz ki hayat hülya içinde hülya.
Ankara,26.04.2008Ýbrahim KÝLÝK







Sosyal Medyada Paylaşın: