Dedi ki; "Adýn sýðmýyor kaderime Gözyaþlarýyla mayalanmýþ bir zamanda Doðmuþuz birbirimize."
Vuslatý da yakýp gitti. Buruþturulmuþ mektuplar gibi Yarým kaldý bir sevda Ve leylim baharlara eriþmeyen Kuþlarýn göðsündeki ah oldu soluðum.
Sesi yabancýlaþtý önce Uçurtmalarýn ipi koptu bir bir.
Gitti Gülmeyi unutan yüzümle, Sustum. Gitti Ne geceye ne de güne sýðdýramadýðým kederimle, Sustum. Gitti Bir þölenden arta kalan, Ayaðý kýrýk bir taburenin yalnýzlýðýnda Sustum.
Üzülmedim, Sadece dem tutuyor acý bileklerimde... Necla Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Bektaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.