Kör adamın sitemi -Hüthüt gibi tuzağa koşmak-

Sevmeyecektin beni
Kendi dünyama kendi hayatýma terk edecektin
Ben mutluydum, karanlýk, yalansýz o dünyada
Sevgi görmektir diyen sen!
Görüyorum iþte, bütün yalanlarýyla sevginin...
Yaðmur diye gözyaþýma þemsiye aç þimdi
Ve yýk topraðý üzerime bedduasý tutmuþ gönlünün
Sevmek seni ne zormuþ be!
Ýnkar etmiyorum, sevdim
Seve seve düþtüm bu tuzaða
...
...
...
Ben bu dünyaya kör doðdum
Ne de güzeldi karanlýk dünyam
Ne renkleri tanýdým yaðmurdan sonra
Ne de kýrmýzýyý bildim aþk dediklerinde
Ne þafaðý bilirdim ne de akþamý
Zaman rayýnda akardým hep toz pembe
...
...
Ne rüzgârýna kafa tuttum özlem ateþinin
Ne de bir ahunun ok bakýþlarýna siper oldum
Ben annemin dokunuþunu bilirdim
gözyaþýma dokunan avuçlarýndan
Ve babamýn dengbej sesinde tanýdým
Hasretin adýný
Benim uzaðým annemin sesiydi:
"burdayým yavrucuðum"
Ne tebessümün gönlü hoþ eden sýcaklýðý
Ne de öfkenin simasýný bilirdim
Parmak uçlarýmda dururdu zaman
Ve ben mana yüklerdim boþlukta duran sözcüklere





Sosyal Medyada Paylaşın: