....

Ve ben çýkamýyorum bu hayatýn dengesiz çamura bandýrýlmýþ kirli mahallesinden.
Sessiz notalarla þarkýlar,
Kulaklarýmýn çýnlamasýna sebeb olmakla meþgul.
Çatlamýþ pencereden sokaðýn karanlýk çizgisini takip eden çocuklarý
ayrýntýsýz izlemek mümkün deðil.
Ýzzetsiz yapýþtým bacaðý kýrýk bu masanýn baþýna.
Etrafýmý gözetlemekten farklý dolmuyor boþ zamaným.
Ve görüyorum,
Yaþlanmýþ bu tavanýn boyasý;
Beyazdý bir zaman.
Cýrnak izleri kana bulanmýþ þeytanýn uðradýðý gecelerden.

Veya ben öyle hatýrlýyorum.

Sol yanýmda gensizin yazdýklarýmýn parçalarý camdan gri gökyüzünü izliyorlar;
Maviyi görmelerine umutsuzum.
Kâinatýn gönderdiði mektuplarý dün gece yaktým, hani o sokaðýn baþýnda akþam ateþ yakan amcalarýn yanýnda.
Ve "ya habîb" dedim "sen kurtar"
Hak kapýsýndan çýkmýþ yaþlarýmýn yokluðuna kör,
Olsun...heceyi çoktan çizmiþtim zaten.

Sonra saðýma döndüm,
Sallanan lambanýn gölgesi pandomim þeklinde dans ediyor...
Konuþ diye yalvarmaktan yoruldum artýk.
Evet Fark ediyorum dünya,
Ýstifsar etmeye geç kaldým
Ahir zamaný yakýn,
Ve kabullenmekle geçirdiðim dakikalar el yaratmýþ panjurlarý indiriyor
Kapý kilitli...
Ahir zamaný yakýn,
Size baðýrýyorum
"Geri dönün çocuklar...!"
Sosyal Medyada Paylaşın: