Hasan Daðý Hasan Daðý, hani aþkýn masal daðý
Kül savuran baþým benim, yüreðimin yanar daðý
Gün doðarken ay batardý, ay doðarken gün batardý
Aþýklar ayrý yatardý, küle döndü gönül daðý
Doruklardan gelir sesin, Göreme’m yâr neredesin
Baþý duman Erciyes’in; kül savrulur yanardaðý
Ne periler ne de cinler, uçar gider güvercinler
Sesinden bir masal dinler, güller açar gönül baðý
Kýzýlýrmak kýz/ýl akar, karasevda beni yakar
Karadeniz aþkla taþar, gül köpürür dalgalarý
****
Güzelyurt’tan Melendiz’e, aþkýmýzdý gelen dize
Vadilerde geze geze, saf kar sular coþar çaðlar
Aþk bir masal, bir efsane, anlatýrým tane tane
Ateþi gülden þahane; gülü seven yanar aðlar
Sorma nedir bu hýçkýrýk; akar gözden ýlýk ýlýk
Lâv olur yakar ayrýlýk, Aktaþ yaþýn yaþýn aðlar
Aktaþ yüreðini daðlar...
Þaban AKTAÞ
29.03.2017- 10 .47
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
Ç/AÐLAYIÞ
Kar sularýndan aktým
Coþkulu sesimi
Çaðlayanlara býraktým
Gâhi bozbulanýk
Gâhi billur berraktým!..
Kar türküleri söyler
Kar çiçeklerini
Kýrçiçeklerini iyi tanýrým
Daðlarýn ovalarýn
Ve sularýn aþýðýyým...
Suyun sesinde sevdim
Turkuvaz mavi
Mutluluðumsun benim
Baktýkça su kuþlarýna
Dalar çýkarým sularýna...
Þaban AKTAÞ
29.03.2017
02.48
SONSUZLUÐU SARAN AÞK SENSÝZLÝÐÝM
Sen içimde bir var bir yok gibisin
Yokluðun kendime güvensizliðim
Kâlbi delip geçen bin ok gibisin
Benden ayrýlmýyor hiç sensizliðim!
Her þeyi tümleyip bire eþlemek
O birin içinde bir gül düþlemek
Sýfýr çemberinde gergef iþlemek
Nakýþ nakýþ kâlpte tüm sensizliðim!
Gökteki yýldýzlar bir yok bir var mý
Çiçek yaprak döker, yýldýz kayar m
Gece ile gündüz aþka ayar mý
Var iken yok oluþ hep sensizliðim!
Aþk bir tanýmsýzlýk; deðer katansýn
Sana çarpýlmýþým; beni yutansýn
Sana bölünmüþüm; yokluk utansýn
Yokluðu var eden tek sensizliðim!
Sen hiç, sen hep, sen tüm, evrensin teksin
En küçük, en büyük gülden çiçeksin
Seni seven senden nasýl el çeksin
Sýfýrýn içinde yok sensizliðim!
Korkuyla yýlgýnlýk ümide çýkar
Ümit desen sýfýr; simide çýkar
Aþk maksimum sevgi limite çýkar
Bir çýlgýnlýk iþte; gör sensizliðim!
Sen deðil miydin ’ O bir deli!’ diyen
Senin delin aklýn seninle yiyen
Varsa senin gibi gidip dönmeyen
Gözbebeklerinde bak sensizliðim!
Sýfýr gerçek ise; en büyük sayý
Gerçek deðil ise al bu sevdayý
Yutuyor bu hasret güneþi ayý
Sonsuzluðu saran aþk sensizliðim!
Þaban AKTAÞ
28.03.2017
BAHAR COÞKUSU
havalar ýsýndý, ilkbahar geldi
cývýl cývýl kuþlar ile
kedilerin keyfi yerinde
biraz da yiyecek
buldular mý þurda burda
oynaþýrlar köþe bucak
biribirine pençe atarlar
týrmalaþýrlar yalancýktan
diþler birbirini kediler,
çiçeklenmiþ dallarda
öpüþürken çifte kumrular
neþeyle cilveleþir
sevinçle ötüþür dururlar,
damardan akýþý yaþamýn
önce karýn tokluðu,
bereketimiz bolluðumuz
aþ, iþ,eþ; sýcak yuva
hele yoksa güneþ
canlý âlem cansýz kalýr;
hepimiz kesin mahvoluruz!
Þaban AKTAÞ
28.03.2017
ÝLKYAZ GÜNEÞÝ
soðuk kýþ günlerinde
tir tir titrerken bedeni
nasýl özler ten güneþi
çayda buðulu dem
öyle özledim seni...
sevgi gönül coþturan
gülüþe çiçek açtýran
yürek sýcaklýðý
yüzünde aydýnlýk
dudaðýnda nem
gözlerin ilkyaz güneþi
kanýma düþen cemre
caným, bi tanem...
ben güneþ isem
sen nesin deme
sakýn ola sevgini
ýþýðýný gözlerinin
dünyamdan esirgeme
Þaban AKTAÞ
28.03.2017 - 13.17
KÖRDÜÐÜM ÜZÜMLER
Her baþa gelecek bu zalim ölüm
Neden üzeyim ki garip gönlümü
Ölümden bin beter ayrýlýk gördüm
Yaþarken yaþattýn zaten ölümü!
Bir çýðlýk yankýsý daðlardan aþar
Uðuldaþýr yel su çaðlar da coþar
Hasretim toz duman bulutlar uçar
Hayâlinle yele verdim ömrümü!
Ben seni görmeden çaresiz baþtým
Görür görmez sevdim aþkla dert açtým
Beklemezdim sevdin, ben geri kaçtým
Mertlik sende kalsýn; ye(n)din ömrümü!
Kâlp seninle çarpýp çarmasa da bir
Yýldýzlar göz kýrpýp kýrpmasa da bir
Gözlerin gözüme bakmasa da bir
Bilmeni isterim hep gördüðümü?!
Kim kimi daha çok sevdi acaba
Karasevda tüter benim bacada
Ayrýlýk acýsý yok bir acýda
Çözemem ümükten bu kördüðümü!
Þaban Aktaþ
26/27.03.2017
HÝÇ
Tutamadým hiç elini
Yürümedik hiç kolkola
Atamadým hasretini
Düþemedik ayný yola!
Yollar gider ben giderim
Bilsen nasýl derbederim
Yalnýzlýk benim kaderim
Beni buldu bula bula!
Bitmek bilmeyen bir hasret
Sen beni gel öldü farzet
Beden deðil bir iskelet
Düþemezsin sen bu yola!
Þaban Aktaþ
26.03.2017
DÜÞSEL ESÝNTÝ
Düþ bir düþünce esintisi
Havada bulut gibi
Geldi geldi
Yazdýn yazdýn
Yazmadýn mý uçar gider;
Hallaçta pamuk
Lime lime, darmadaðýn,
An anýna uymaz
Duyup gördüðünü insan
Aynýsýný bir daha duyamaz!..
Þaban Aktaþ
26.03.2017
ANADOLU
Taþý topraðý tertemiz
Anadolu
Ýsa, Meryem, Artemis
Tanrýlar, tanrýçalar
bakir güzellikler ülkesi
bolluk bereket yurdumuz
ne azizler
ne peygamberler doðurdu...
Sýra sýra daðlar
sýðmaz öyle
kolay kolay kabýna
Ona,Yüze, Bine, Onbine
Caðlar sular
derinleþen vadilerde
rüzgârla dallar uðuldaþýr
çiçek çiçek
arýlar bal, polen
daldan dala oðul taþýr!
Yazý ayrý güzü ayrý güzel
daðý ayrý düzü ayrý güzel
çayýr çimen bayýryemyeþil;
koyun ayrý kuzu ayrý güzel...
Anadolu,
her kýtadan göçen
gelip geçen
evvel ahir
kadim kavimlerin yurdu...
Akan sular durulur
çan sesi, ezan sesi
yanyana duyulur
bu topraklarda
bir daðýlýr
bir toplanýr ordular
imparatorluklar kurulur...
Ben de geçtim Anadolu’dan
Sýrat’ý geçer gibi
anaforlu tarihin
sularýn kýyýsýnda
bir günlük aðacý gibi durdum
Fýrat’ýn kanlý suyundan
eðilip yaralý bir ceylan
su içer gibi
türkü türkü aðýtlar duydum...
Bir yaným al yeþil baðlar
bir yaným mor
dumanlý daðlar
ah çektirir Anadolu
bir gelen
bir de giden aðlar...
Þaban AKTAÞ
27.03.2017 - 12.39
TOZARAN DÜÞLER
Ay yüzlü gül güzel, saçý rüzgârý
Gönülde çaðlayan tozarý tozarý
Elâ gözlerinde aþkýn güneþi
Gökkuþaðý düþler, yedi renk zârý
Çöllerde savrulan kum tepeleri
Kumuldan kumula sürükler beni
Çöl yýlaný mýdýr ince belleri
Yakýp da kül eden hasretin zârý
Hep kendi kendime isyan ederim
Yanar içten içe erir giderim
Ayrý düþmek ise yârden kaderim
Cehennemden zormuþ gül intizarý?!
Þaban Aktaþ
26.03.2017- 08.35
Aþk, eliyle dokunamamak, fakat düþ ýþýðýyla dokunabilmektir!
Þ.A.