Gögerçin derdi babaannem güvercine
dalarlar bizim geniþ balkona
ekmek ýslatýr atarýz önlerine
kediler pusuda beklemede
benim yürek onlarý görünce teklemede
bir el çýrpsam kaçacaklar
yiyeceksin kedilerden sunturlu bir küfrü...
Gögerçin bu
gelir yuva yapar çatýya
belli ki uzun süre kalacaktýr yatýya
canýma minnet
ben severim kuþlarý
yoktur onlarýn alçaklýklarý hainlikleri
vahþilikleri insan gibi suçlarý...
Gögerçin sen havada pýr pýr
benim yürek de
ateþ alýr yer de pýr pýr
kanatlarýyla bir tokat rüzgara
bir de koyduðum su kabýndan az gargara
ama yeter artýk yeter
besliyorum da sizi her gün zibidiler
yeter bu kadar yaygara...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.