EŞİM BİLİR

EÞÝM BÝLÝR

Ben bilmem ki eþim bilir,
Baþta hiç akýl mý kaldý!
Arayan belayý bulur,
Ben bulmadým kendi geldi.

Anam istedi de kandým,
Acep büyüyle mi yandým?
Elâ gözlü çatýk kaþý,
Daha bulunmaz ki sandým.

Geldi de belâmý verdi,
Onca yükü boyna sardý.
Kendi yetmezmiþ gibi de,
Beþ tane çocuk doðurdu.

Atem desem atýlmaz ki,
Yutam desem yutulmaz ki.
Yüzelli okka oldu da,
Yataklarda yatýlmaz ki.

Anlatsam da bitmez derdim,
Mevsim diye kýþý gördüm,
Yýlanýn koynuna girdim,
Ölem desem ölünmez ki.

Gelin görün ne hâldeyim,
Nereden nereye indim.
Tanýyanlar bana acýr,
Deve kuþu gibi sindim.

Çekeceðim çaresi yok,
Elâ gözün hatýrý çok.
Þu an bunlar akla gelir,
Daha bilmem eþim bilir.

28.03.2917

BEN BÝLMEM
Sosyal Medyada Paylaşın: