Mavi Düşlerim

Þimdi
Sensizliðin
iklimine vuruyorum kendimi.
Geceye asýyorum,
küçük ama
sende büyüyen düþlerimi.
Olmazlara sarýlýyorum çoðu zaman.
Beyaz umutlarý mý
siyahtan bir kefene sarýyorum.
Çoðu kez
unuttum zannediyorum seni ama,
Yokluðuna sarýlýyorum
bir kez daha.
Beyaz olmasada artýk
mavi düþlerim.
Sensizliðe yol alýyorum þimdi.
Senli düþlerimi
sýrtýma vurup,
En yalnýz olduðum gecelerde bile.
bütün saatleri mi
sana kurup,
Sensizliðe çaldýrýyorum,
Uyumasýn yitik düþlerim diye.
Yokluðunu geceye hapsedipte,
sana geliyorum
Her an,
Her saniye.
Kapatýyorum gözlerimi gözlerine
Sana dalýyor bakýþlarým.
Ve bir tek
sende uyuyor uykularým..

Sensizliðin
adýný koymadým.
Düþlerim sen de saklandý.
Senin yüreðine tutundu
umutsuz umutlarým.
Sen vaz geçsende benden,
Ben’de
Bir sen kaldýn...

Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: