Umudu Kollarıma Takıp Gezemiyorum
Damla damla hüzünler düþerken kirpiðimden
Güneþi gözlerimle yakýp süzemiyorum
Kanadý kýrýk kuþlar uçarken yüreðimden
Mutluluðun resmine bakýp çizemiyorum
Yitik hayallerimle gezdiðim yollarýmdan
Bana dönemiyorum kaybolan yýllarýmdan
Büyüttüðüm çiçekler kopunca dallarýmdan
Umudu kollarýma takýp gezemiyorum
Ay ýþýksýz dolanýr görünmüyor tek hâle
Ruhum bukalemun mu? Dönüyor halden hale
Öyle karýþýðým ki dolanmýþým meçhule
Düðümlenen kalbimi çekip çözemiyorum
Gözü yaþlý sonbahar kime sormuþ aðlýyor
Sazým türküleriyle tele vurmuþ çaðlýyor
Aleviyle yangýným kalbi sarmýþ daðlýyor
Canda caný kül edip yakýp ezemiyorum
Ýçtikçe dertlerimi gamla kederle yasla
Gel de þimdi beyazý siyahlarla kýyasla
Bir sarhoþ olabilsem diyorum ama asla
Yudum yudum gönlüme akýp sýzamýyorum...
Gülseren MORKAN
03/27/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.