MAVİ DENİZ
Anlatsam duyarmýsýnýz
Týpký benim duyduðum gibi
Uzaklarda bile olsam
Özlüyorum neyi mi tabi ki sevdiðimi
Mavi deniz...
Ona hayraným ben,aþýðým derim
Burnumda tüter yosun kokularý, buram buram
Uzaktan el sallardým dönüþlerime
Ne kadar da tuzlu idi oysa
Þimdi tatlý bir su gibi berrak bakýþlarý vardýr
Gümüþi renginde, daðlar arasýnda kayboluyordu
En son gördüðümde
Ne garip özledim iþte
Mavi deniz...
Ýyi ki kumdan almýþým yanýma
Bazen onu ýsýtýyorum
Dokunuyorum ellerimle
Bir özlem gideriyor gibiyim
Ya da kendimi avutuyorum
Ne kadar da sýcaklýk veriyordu hala
Resimlerine bakýýyorum
O gizemli maviliðine hasretim senin
Mavi deniz...
Gece bile senden ayrýlmazdým
Gemiler geçerdi üzerinden ýþýl ýþýl
Gökteki ay koynuna girmiþ ýþýklarýyla
Ýhtiraslý bakýþlarý sarýlýyordu maviliklerine
Bense hasret gözlerim dolu dolu
Kýyýda bir kanepede, bakar gibi uzaktayým
Dalganýn sesi hala kulaðýmda
Yosun kokusu sinmiþ uykuna
Tenimi yýkamadým günlerce
Tuzu gitmesin diye
Mavi deniz...
Deli dalgalarý gider gelir
Beyaz köpükleri kollarýnda
Sahilin kumlarýyla seviþmeleri
Saatler boyu sürse de
Hep ayný güzelliði
Deðiþmeyen maviliði
Hasretim sana
Mavi deniz...
Behçet Bük 1782/26.3.2017/Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.