SALİH İLE MERYEM

bir sahil kasabasýnda...!
büyük bir aþkýn,sesleri yankýlanýyordu
nerde o eski sevgiler,dediðimiz günlerde
iki güzel insan ve iki güzel yürek,tanýdým...
ayný yerde doðmuþ,ayný yerde büyümüþ
ve ayný okuldan,birlikte mezun olmuþlardý...

salih ile meryemin,dillere destan sevdalarý
kýsa sürede,her yerde konuþulur olmuþtu...
leyla ile mecnun,ferhat ile þirinin,tutkulu aþklarý
sanki bir kez daha,yeniden yazýlýyor ve yaþanýyordu...
bir çok film senaristi,bu aþka þahit olabilmek için
uzun yollardan gelerek,onlarý tanýmak istiyordu...

Salih...
küçük yaþýnda ailesini,trafik kazasýnda kaybetmiþ
ananesi ve dedesi ile,küçük ama huzurlu bir evde
mutlu ama,buruk bir hayat yaþýyordu...

Meryem ise...
kalabalýk bir ailenin,yedi çocuðundan biriydi...
su gibi güzelliði görenleri büyülüyordu adeta...
kitap okumayý çok sever,kendisini aþk romanlarýnýn
kahramanlarýna benzetirdi...
bazen öyle kapýlýrdýki,sayfalarýn büyüsüne
yaþadýðý yerleri kabullenmez,kendisinin o hayata
ait olmadýðýný düþünürdü...
ama kimseye belli etmez ve söylemezdi...

salihi hayata baðlayan,en güzel deðerdi meryem
meryem’se salihle bir bütündü sanki...
o nereye gitse,peþinde bir gölge gibi,hiç býrakmazdý...
herkesin imrenerek izlediði,muhteþem bir aþktý bu...
salih askere gitmek için,gün sayýyor ve ayrýlýk
bir karabasan gibi çöküyordu üzerlerine...

beni habersiz býrakma salih ,her gün ara diye
sürekli hatýrlatýyordu meryem...
tabiki arýycam,sen benim nefes alabildiðim dünyam
kimsesizliðimi unuttuðum,þefkat dolu yüreðimsin
bugün bir yere,helallik almaya gidecem gelirmisin...?
tabiki sorduðun soruya bak caným yaa...

bir süre yürüdükten sonra,mezarlýðýn kapýsýna gelirler...
ne iþimiz var burda neden geldik...?
gel meryem bak burda yatanlar annem ve babam
salih mezarýn baþýnda ,ellerini açýp dua ettikten sonra
bak güzel annem sana kimi getirdim der...

meryemin gözleri dolar,ve salihin o hali derinden,yaralar onu
ben yarýn gidiyorum,sizi ilk defa yanlýz býrakacam buralarda...
nasýl dayanacaðýmý,bilmiyorum açýkcasý...
siz yorulmayýn diye,ben geldim size helal edin hakkýnýzý
ve sakýn aðlama annem bir gün kavuþacam sana...

meryem daha fazla dayanamaz,ve salihe sarýlarak
iki göz iki çeþme,sus caným ne olur sus,sen aðlama
güzel yüreðine,yakýþmýyor böyle çaresizlik...
bu can bu bedenden çýkmadýkça,senin için yaþayacak...
ve hüzün dolu bir gün,yerini karanlýk bir akþama býrakýr...

ertesi akþam,terminalin yolunu tutarlar,saat onbirde
kalkacak otobüsün yolcusudur salih...
komþularý,arkadaþlarý,vede gözdesi meryem ordadýr...
ananesi ve dedesi kalp hastasý olduklarý için
salih gelmelerini istememiþti ama onlar yinede geldiler

ananesi boynuna sarýldý,bahtsýz yavrum kýnalý kuzum
demesiyle birlikte ,erkek kadýn herkes aðlamaya baþladý...
zor güç ayýrdýklarý salih,otobüse binerek el salladý...
artýk sahip olduklarýndan yavaþ,yavaþ uzaklaþýyordu...
birligine teslim olan salih ilk meryemi aramýþtý...

sensiz nasýl geçer burda günler bilmiyorum gülüm
alýþmaya çalýþýyorum sensizliðin bende yarattýðý
karanlýk ve dibi olmayan kuyuya zorda olsa sensizlik
alýþmaya çalýþýyorum iþte gül yüzünden uzak kalmaya
ve bir zaman sonra,yazdýðý mektuplara karþýlýk gelmez
telefonlar kesilir,haber alamaz meryemden salih
ailesininde baskýsýyla,niþanlanmýþtýr meryem

günler su gibi akar geçer teskere yaklaþýr
salih son çarþýsýnda bir niþan yüzüðü alýr gözdesine
içi kýpýr kýpýr ama bir hüzün vardýr yüreðinde
tehris olan salih hiç vakit kaybetmeden memlekete yol alýr
cebindeki son parasýyla taxsi tutar ve eve gelir

sokaðýn baþýnda bir kafede görür onlarý ve o an
güzel bildiði herþeyin bir yalan olduðunu düþünür
bir kaðýt alýp þu cümleleri karalamaya baþlar
insana en büyük acýyý sevdikleri yaþatýrmýþ
önce ailem sonrada sen ihanet ettiniz bana
ama benim katlanacak gücüm yok artýk bu acýlara
ben doðarken aðlamýþým yaþarken ölmüþüm çokmu...

Erkan Þeremet
Sosyal Medyada Paylaşın: