Eserken Düşündün Mü
Eserken Düþündün Mü
Ömrümün baharýnda, nerden rastladým sana?
Beni vurdun ne öldüm, ne de dertten kurtuldum.
Daha tomurcuk iken, aðladým yana yana,
Ansýz çok kötü estin, can yerimden savruldum.
Bilseydim çok hayinsin, hemen gardý alýrdým,
Esip de geçseydin ya, tomurcuk gül kalýrdým,
Ayazýn deðmeseydi, belki biraz gülerdim,
Senin zulmünden deðil, kem sözlerlen yoruldum.
Sebebi sen olursun, yaðmayan yaðmurlarýn,
Daha daha düþmeyen, o bembeyaz karlarýn.
Esmesini bilmezsen, koru yiter harlarýn,
Madem kördün dokunma, kötü diye soruldum!
Nereden bilirsin ki, kopan gülün derdini,
Eserken düþündün mü, hiç önünü ardýný?
Çarparsýn da bir daða, düþürür o gardýný,
Ansýz kýrdýn dalýmý, ben sana çok darýldým.
26.03.2017
Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.