Þavkýnda tutuþalým, hüzünsüz hayallerin, Cezmine ram olalým, yürüyelim el ele. Atalým korkularý, güldeki dikenlerin, Emrine katlanalým, yürüyelim el ele.
Hazanla kirlenmeden, çiçek, çiçek açalým, Manasýný anlayýp, yürüyelim el ele. Ýçre öz içre olup, kar, kardelen olalým, Ýzinde bir sevdanýn, yürüyelim el ele.
Nalanýn feryadýný, yalanlý þu dünyada, Lalezar hummasýnda, yürüyelim el ele. Okunulmaz sabahýn, güneþin aynasýnda, Elimizle dokuyup, yürüyelim el ele.
Erimesin daðlarýn, büyütecek karlarý, Yarsýz yaransýz deðil, yürüyelim el ele. Nesrine þiir olup, tutalým mýsralarý, Ecrine vuslat deyip, yürüyelim el ele.
Þahin Hanelçi 05.08.2007 Sefaköy/Ýstanbul
Fotoðraf, Cemile Haþimoðlu’na Aittir. Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.