KUYRUKLU YILDIZ
KUYRUKLU YILDIZ
doðum bir son/ bahar
yemininin kuyruklu yýldýzý!
bayýrda, düzde ,köyde, kentte
bilinen bilinmeyen her dilin lügatine
baþlarken biten, biterken baþlayan mesele.
bereket akýtan saðmallar alçak gönlüyle sokulur huzura
yur yýkar mevsimin efkarýný, dökülür tinden okyanusa.
o kuyruklu yýldýzýn sonra tüflerine karýþýr, saçýlýr
çocukluk, gençlik ve olgunluðumuz.
ah bu yaþam yorgunluðumuz!
derim:
ha varsýn hayat /ha yoksun!
bir adým ötemde ölüm
hasretlerini bine bölüp her böldüðüyle yýkanýr ölümüm
ha varsýn hayat/ha yoksun!
varlýk düþ/üm, varlýk aðýr yüküm
aksinde durur ömrümde kurduðum, bin düþ/ün!
hep umut sabahýdýr
uyanan boy aynasýnda baharýn
ömrüm: Hay ve Huy
deðil mi , bunca yýl , boþa döndüðüm.
Harun Özmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.