oturdum bir sokaðýn yaz ýssýzlýðýna dünyayý dinledim duyulmuyor mutsuzluktan baþka bir ses.
her þeyin sonunda bir isim, bir solgun resim olarak kalmakta var. ama yok olup gitmek için geldim ben genetik kod býrakmadan. hayvanlar üreyip çoðalmak için gelmiþler yinede nesli tükeniyor bazýlarýnýn. yazýk.
daha doðmadý benden sonra bu sokaktan geçecek olanlar. her þeyin sonunda hiç gelmemiþ gibi unutulmakta var.
sen çok az konuþuyorsun tombul kuþ sesin bir suyun ahýný almýþ gibi bulanýk neden öyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.