gece vakti ekin tarlasýnda elimde bir kavanoz koþuyordum, çocuktum ateþ böceklerinin peþinde ansýzýn durup büyüdüm babam ölmüþ.
madem ki bir çukurun cehenneminde ansýzýn büyümüþüm madem ki taþtanmýþ adana’nýn yollarý ve bir simidi üç parçaya bölüþüp yemiþiz öyleyse heybetli olmalýydý çocukluðum öyleydi belki de
bak nasýl da geçti zaman aðýr bir tank gibi palet izlerini býrakarak ömrümüze
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.