aþk
F klavyeyle yazýlýyordu o zamanlar
solda saða
ya da yukarýdan aþaðýda bir yerdeydi hep
eski mýsýrdaki güneþ tanrýsý
ve hep iki harfli olacak kadar minnacýktý
sokaklar çýkmazdý bugünkü gibi
sokaklar, çýkar
çýkar
çatýþmayý getirirdi beraberinde
gün içi kalabalýklar
gün sonu telaþýna düþtüðünde
yorgunluðumuzu askýya asar
geceyi beklerdik
gece
karanlýk köprüler kurardý ikimize
mum ýþýðýndan kanatlarý vardý gece kuþlarýnýn
ve sesini taþýrdý gagalarýnda
eskiden
sen ve ben diye iki aþýk vardý gök yüzünde
yýldýzlar etrafýmýzda tavaf eder
bazýlarý kayardý
yer yüzünden gelecek bir dileðin hatrýna
artýk Q klavyeye geçtim
deniyorum deniyorum olmuyor
bak
gördün mü
yine olmadý
niye
aklýma level atlamak geldi
ve benim bir kaç caným daha olsa bile
oynayacak kimse yok yanýmda..