SÜMBÜL KOKUSU
Sümbülün kokusu doldu odama
Yayýldý mis gibi geldi bu yana
Haydi sen de gel gir hemen odama
Desinler "Bak mor blûzlu bayana!"
Hani o "Daðýttým!’’dediðin günler
Saçýnda nergisler yüzünde güller
Ömrün Ýlkbaharý zülfünde teller
Kesildi mi yeller, esmez bu yana?!
El deðmedim sana piþman deðilim
Gittin diye asla düþman deðilim
Aþkla günden güne taþan meyilim
Sümbül kokusuyla düþtüm giryana!
Bakarken gönülden vurduysam seni
Baðýþla sen gülüm kýrdýysam beni
Unutamam ki hiç veda buseni
Aþk bir umman oldu taþtý her yana!
Dönmedin bir daha gittiðin yoldan
Haberin almadým gören bir kuldan
Aktaþ tek yönse yol, ne gelir elden
Sen bir/yana düþtün, o/da bir/yana?!
Þaban AKTAÞ
23.03.2017 - 21.12
TERK
Sol yanýma yata yata
Hep içime ata ata
Ciðerime bata bata
Hasret ölümcül dert oldu
Ýçime tuz biber ektin
Var ömrümü heder ettin
Tarifsiz bir keder ettin
Kâlpte acýn çok sert oldu
Sensiz ömür neye yarar
Aķýlla hayâle zarar
Yolum bir meçhule sarar
Hak batýl kul, namert oldu(!)
Hem arsýz var hem hýrsýz var
Talan etti hayýrsýzlar
Ýçim yanar düþüm sýzlar
Acýlarým hemdert oldu
Acý acýyý söker mi
Sevmeyen hasret çeker mi
Hasret kâlbe gül diker mi
Dikenim gülden sert oldu
Acýlar beni besliyor
’’Ye!"desen midem tersliyor
Dikenler gülü süslüyor
Kâlbe de diken þart oldu
Yemedim açým susuzum
Az uyudum uykusuzum
Ne tadým kaldý ne tuzum
Beden ölüme terk oldu
Sen hiç beni duymadýn mý
Caný candan saymadýn mý
Yýldýz olup kaymadýn mý
Âlem aþk ile herk oldu
Þaban Aktaþ
24.03.2017 - 10.27
AKLIMIN SERMAYESÝ
Aklýmýn sermayesi, yaþadýðým ömürdür
Pýrlanta gibiyisem, aslým küldür kömürdür
Çok yollardan geçmiþim, karlý daðlar aþmýþým
Düz giderken þaþmýþým; eðri, doðru yön müdür?!
Yok mu dilim suskunum, kederliyim küskünüm
Yunus gibi miskinim; yola giren bön müdür?!
Esip geçen yel olur, çiçek açan dal olur
Aþka düþen hâl olur; bunun adý bun mudur?!
Türlü çiçek dal oldum, arý böcek bal oldum
Ateþle hemhâl oldum; Hak’ka doðru yön müdür?!
Þaban Aktaþ
24.03.2017 - 13.21
GARÝP SEVDÝCEÐÝM KUÞ GÝBÝ BAKAR
Garip sevdiceðim kuþ gibi bakar
Yüzünden bir beyaz güvercin kalkar
Ak göðsün üstünde mor daðlarda kar
Sanki uçardýk biz yan yana hani?!
Düþlerin içinde en tatlý düþler
Uyur iken baþýn om’zuma düþer
Salýnýr yüzünde kýrda çiçekler
Bakarken biz bize can cana hani?!
Tahterevalli kýrda iki çocuk var
Ay beyaz gerdanda inci boncuk var
Aklým gökten yere iner de çýkar
Geçmiþtik Konya’dan Hanya’dan hani?!
Söylemese olmaz dil bu gerçeði
Sen bir gelinciksin bir kýrçiçeði
Ýncitme dalýnda bülbül serçeyi
Akgüvercin gibi baksana hani?!
Þaban AKTAÞ
23.03.2017
ACI ÞAKA // ÞÝÝRLÝ YORUMDUR
Günaydýn
Gün oldu ay’dýn
Gün oldu yaydýn
Günün doldu; dolunaydýn...
Gün oldu, gözün oldu
Gün oldu, yüzün oldu
Yüzün gözün kaþýn
Hüznünle gözüm doldu
Baþýmda hýþýmlý sevdaydýn...
Günaydýn
Gözün Aydýn
Kulaklarýn Ma/nisa
Sen bir nisaydýn...
Þimdi ne nisa kaldý
Ne Manisa Uþak Aydýn
Gecede bir yýldýz gibi kaydýn
Çok tatlý bir hüzünlü masal
Çok acý bir þakaydýn...
Ey aþk;
Hem gercek hem rüyaydýn
Kuyruklu bir yýldýz gibi
Gelip geçen ömrüm
Aydan güne düþen paydýn.
Þaban Aktaþ
24.03.2017 - 09.30
Aþk, insaný Tanrýya götüren tek yoldur.
Þ.A.