Senin masalın...

Bir masal yarattým Sözcüklerden
Sevgi, sevinç, mutluluk, huzur duvarlarýyla ördüm
Bu saydýklarýmý anlatabilmek, pekiþtirmek için
Yani
Sevinçten önce üzüntüyü
Mutluluktan önce hüznü kalemin mürekkebine damýtmak gerekti
Beni Böyle yazdýðým için Masalýmýn kahramanlarýndan çok ama çok özür dilerim.
Umarým kavuþurlar ve kavuþtuklarý an beni de bu ayrýlýklarý yazdýðým için affederler...


Masalýmýn kahramanlarý o kadar zýt ki
Biri pamuk prenses kadar narin hoþ,
Gönülçelen, güzel mi güzel
Pamuk prenses dedim ya pamuk gibi Beyaz teni
Ve soðuk, Üþüyen elleri var,
Boyu kýsa normalden biraz
Kýzýmýzýn hayali;
Masal içinde bir masal
Ýster ki beyaz atlý prens
Melek gibi iradesiz,
Desin ki her þeyine tamam
Bebek gibi sevsin yanaðýný
Yapmasýn hiç yaramazlýk
Otursun karþýsýnda usulca
Her sözüne peki desin
Unutmasýn her þeyini
Her gün alsýn hediyesini
Aslýnda imkansýz deðil
Biraz masal dedik hani


Adama gelince ;
Kocaman bir çocuk
Yaramaz mý yaramaz
Boyu uzun, görsen devdir
Biraz sýska, caný pektir
Kadýn sevmez yanakta kýl
Adamýn boyu posu hepsi kýl
Kendi suskun dili yoktur
Pek de sever çene çalan
Kadýn dedik gönülçelen
Eh dili de tam kalp deviren
Adam sever kýsa boyu
Gözü renkli, yanaðý al
Saçý kakül, belde olsun
Dýþýndan çok içe bakar
Kabuktan çok mana arar
Sözün özü güzel bakar
Ýçli, yanýk- duygusal-,
Biraz da þiir yazar
Sözü dizer sere serpe
Sevda içün gelir keyfe

Evvelinde
Kadýn inanmaz aþka
Zaten ne yazýlsa yalan der baþta
Masal olsa inanýrým
Þiir olsa güler geçerim
Film olsa izler aðlarým
Der ama
Baþa vermeyince mabut
Ne yapsýn sultan mahmut

Evvelinde
Adam vurulmuþ kalbinden
Görmüyor oturduðu yerden
Onu duyan bir hýsým
Davet ediyor bir kasým
Bir masala konuk olmuþ
Gazel söyler fuzuliden
Güzeli vurur en derinden

Evvelinde
Kadýn ;
film der -acýklýymýþ
Þiir desen pek can aldý
Bu masalý pek beðendi
Merak üstüne merak sardý
Gazel dedi güzel imiþ
Rüyasýna girer fýsýldar ses
Kimdir, ne ister der hep

Evvelinde
Adam;
Görmemiþ kadýný
Zaten heyecan, sarmýþ bacayý
Ýlk defa konukmuþ ya masala
Hýsmýna pek duacý, pek þükran
Yazýp çiziyor, söylüyor hayran hayran

Ortasýnda ;

Kadýn inanmýþ aþka
Zaten severmiþ baþka
Duasýnda
Mevlam görsün halimi
O da sevsin biraz beni
Der durur...

Masal içinde masal dedik
Adam da Duasýnda
Mevlam görsen halimi
Gülü’versen ne olur
Zaten evvelden sevdik
Þimdi görsem ne olur

Der kenar ;
Kadýn sese aþýktýr
Adam söze yanýktýr
Kadýn hayal kurarken
Adam hayalden býkkýn

Ortasýnda ;

Kadýn þiir yazýyor
Herkes onu okuyor
Sözleri pek afili
Adamý mest ediyor
Adam yorum yapýyor
Kadýn bunu görüyor
Adam þöyle yazýyor;
Bu þiir pek uzun
Hayatsa pek kýsa
Zaman kayýp gidiyor
Gel varalým bu aþka!
Kadýn yazýyor cevap
Veriyor da pek azap;
Adam aþktan muzdarip
Kalýyor ortada garip
Þiirler uzayýp gider
Cevaplar hep tez gider
Kadýn renk vermeden
Adamý renkten renge sokar

Der kenar ;
Bir gün adam masaldan elini çeker olmuþ
Kadýnýn yüreðine korkular salýnýr olmuþ
Demiþ kendi kendine ;
Gelse þu garip yarim dökse üstüme kezzap
Ýnan olsun ki etmem kadere inat
Yeter ki yeniden söylesin bana cevap
Sevdiðimi saklamam bu sefer etmem inkar

Adam geçirmiþ kaza
Gözlerinden arýza


Ortasýnda ;

Kadýn aþktan yanýyor
Hem yanýp hem aðlýyor
Bilmiyor aþk alevini
Gözyaþlarý büyütüyor
Adam olmuþ mu a’ma
Gözleri görmüyor ama
Ýçinde bir can var
Bakýp duruyor ona
Adam;
Kalbim görmüyor ama
Gözüm görmüyor a’ma
Halimi bilmiyor ama
Aþký yaratan bilir ya Hu
Sevmiþim, sevmiþim ama
Onun þehri deniz’li
Seviyor da denizi
Ruhumda albenisi
Duruyor duruyor ben izi
Sevmese yazar mýydý?
Sevmese kýzar mýydý?
Sevmese üzer miydi?

Der kenar ;
Kadýn duymuþ bir yerden
Adamýn a’ma oluþunu
Feryat figan aðlýyor
Kaderin böylesine
Aman yarabbi sakýn
isyan sayma halimi
Ben halimden geçmiþim
duyunca onun ahvalini

Masal bu ya kadýnda düþüyor hasta
Baþýnda binbir acý bambaþka
Deva niyetiyle
Ne yapsa doktor hani
Cefa olup artýyor canýnda yani

...












Sosyal Medyada Paylaşın: