Sokak taşları

Yýkýntýlý sokak taþlarý
Geçmiþten kalan
Rehaveti var nemli duvarlarýn
Adýný yazdýðým kýþýn son ayý
Martýn demlerindeyim bu sabah
Geçmiþ zaman habersiz
Bahara bir adým kala seni düþünüyor üþüyorum

Yüreðimi dinledim bu gün
Iþýksýz gölgelere ses vermiyor nefesim
Dargýn martýlar gibi kavgadayým
Þimdi göç zamaný yine ayrýlýklardayým

Aþkýn mevsimi bahar
Daha gelmedi sen gideli
Ötmüyor minik serçe küskün
Uzanýyor öfkelerim zamana
Þimdilerde herkes bir yabancý
Tanýdýk eþ dostta kalmadý
Akþamý selamlayan küçük balýkçý tekneleri
Denizi þenlendiren canlar yok
Düþünce dalgana kýzan baðýran
Sesine küfreden yok
Þarapçý gittiðinden beri
Selvi rüzgara ninni söylemiyor

Parkýn adý deðiþti sonrada kendisi
Kaldýrým taþlarýnýn cinsi bile
Kesildi söküldü yakýldý çýnar aðaçlarý
Gölgesine saklanmýyorsun diye
Oysa ne çok severdik
Çamlýca’dan inerken lavanta kokulu sokaklarý

Artýk býraktým insan olmayý
Sevmeyi sevdayý ayrýlýða aðrýlara koydum
Onca yýllarýmý Canýmý Candaþ’ýmý
Selamý kestim tüm dostlarýndan
Dostlarýmdan olmayanlardan
Hatýrýný sormuyorum konu komþunun
Sensizliðin bahanesindeyim göðe

Sosyal Medyada Paylaşın: