Çocukların kamburundan bu kenti sevdiremezsiniz bana
cinatlı
Çocukların kamburundan bu kenti sevdiremezsiniz bana
Gökyüzü bir kahramandý saçlarýmýzda büyüyen,
Kurban arýyordu ayaðýmýza takýlan kýrmýzý toprak,
Maviler kýrlangýçlara naçar olurken, fedai bir hüzünle.
Yalnýzlýk koridorunda bir adam sevinçlerini yakýyordu.
Mahpusluk zordu, sahile vurmuyordu cesetler,
Giden gelmiyordu
Yo burasý Yemen deðildi
Hatýralarýn baþýný urganlara yasladýðý yer,
Ýki zýrdelinin tuðlalardan inþa ettiði yurt.
Önce denizi alýrlar gözlerinin mavisinden,
Kerbela konaklar dudaklarýnda,
Unutursun ismini üç ayda.
Tecrit edilir güneþ, ýrmak kaçýrýlýr uzaklara.
Yaþamak tilkikuyruðunda, Kafdaðý masallarýnda
Kalýr.
Sefillik zehirli bir yýlan gibidir kendine,
Hüzün eski Ankara garýna uðramýþ bir yolcu
Tebessüm firarda peþinde resmi elbisesiyle çýðlýk
Ýhanet park eder kanlý ellerini bir sahil kente,
Ateþin düþtüðü yere bir bak, hala mahþer.
Unutulmuþluk aðlarýný örer kapý önlerinde
Gece sorgulanmaz ateþ böceklerinde,
Sabah terler, yoksul sevdalarýn ensesinde,
Çekip gitsen bahara, kýþ olur ikametgâhýmýz.
Seyirciler hazýr hapisten sonra karanlýðý basacak adam.
Alkýþlar badem aðaçlarýnýn baharda açtýðý beyaz çiçek
Pýrýl, pýrýl bir ölüm üretiyor tabutuna her gün batýmý þair.
Artýk beyaz güvercinlerin trene binip istasyondan ayrýlma vaktidir.
Çocuklarýn kamburundan bu kenti sevdiremezsiniz bana
Hýra’ya gidiyorum boynumda urgan, zaman benim, mekân benim.
Ölümsüz çiçekler taktým göðsüme, ateþi nemruta girerken,
Dört bir yaným Ýbrahim sarýlý, dört bir yaným Ýsa,
Ah kim tutabilir beni, atým Burak, ver elini Miraç sahibi.
Sana geliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.