Ýnsan herþeye alýþýrmýþ zamanla Geceleri korkmamaya. Hic bilmedigi yollarda , Bir baþýna yol almaya. Düþler kurup ,kurduðu düþlerden zamansýz ve amansýz düþtüðünde Feryat edip aðlamamaya ... Yaralarýný kendi eliyle sarmaya alýþýrmýþ insan ...
Herþeye alýþýlýrmýþ , Yürek delen zamanla... Yalnýzlýðýn sýrdaþlýðýna bile... Sessizliðin o en gürültülü sesine Kimsesizliðin soðuk nefesine . Aynalarla yüzleþip, yýllarýn restleþmesine.. Kendi kendine dertleþmeye , Beyhude tesellilere Gözyaþýný kendi eliyle silmeye Alýþýrmýþ insan ...
Alýþýyorum ben de .. Tozu dumana katýp giden Arsýzca, anýlarý talan eden, zamanla... Ah o zaman’la , Alýþýyorum sayende, istemediðim herþeye. Sensizliðe bile alýþýyormuþ insan Alýþýyorum ben de ...
Ayþegül BAHÇECÝ 23.03.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.