o masal günü gelinceye kadar sus dedi þarký
sustuk
içten içeydi suskunluðumuz
boðulmuþ sularda kararttýk umutlarý
ve kimsenin avucunda
hiç kimseye sunacaðý gök kalmamýþtý
gök,
yüzünden düþen bin parça mavi
talan edilmiþti kötülerin kirli elleriyle
beni býrakma
beni býrakma diyemedim sana
çünkü gurur
kibirle baþedecek kadar seremezdi kendini yerlere
çiðnetemezdi sivri topuklu ayakkabýn altýnda
incinmek
boþ beþikte ninni söylemek kadar yalan olurdu gözlerine
kimbilir þimdi sen
çok uzak bir þehirde
beni býrakma diyen o þarkýnýn satýr aralarýnda
adýmý düþürür aklýna
düþsün
düþsün ki bakarsýn belki
öteki avucuna býraktýðým kayan bir yýldýz görürsün..