Gönül gerçek görür, gözün âlâsý,
Yüzdeki gözlere, sakýn aldanma.
Laf yürekten çýkar, sözün âlâsý,
Dildeki sözlere, sakýn aldanma.
Elin üç beþ kere, kuma sürünce,
Abdest aldýn sanma, inceden ince
Teyemmüm bozulur, suyu görünce,
Çöldeki yazlara, sakýn aldanma.
Oku da bilgi al, Kur’an satýrdan,
Medet umma türbe, mezar, yatýrdan,
Çaput baðlayanlar, çýkar hatýrdan,
Daldaki bezlere, sakýn aldanma.
Geldin son nefese, bu Râbbe varýþ,
Cihat istiyorsan, nefsinle yarýþ,
Mezarýn kazýldý, bak karýþ karýþ
Beldeki hazlara, sakýn aldanma.
Senin gerçek yârin, yaratan Hüda,
Hiç eder mi kulu, kendinden cüda?
Beþer yanar döner, gülmesi vedâ,
Kuldaki nazlara, sakýn aldanma
Kul Figani Kur’an diriye asýl;
Âyetler ölüye, inmez velhasýl,
Oku da insan ol, be hey embesil.
Eldeki kozlara, sakýn aldanma.
Kul Figani (Erdem GÜMÜÞ)
21.03.2017
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.