MaRt Âyİnİ

...




gök gözlerimin özgürlüðüne býrakýp kendimi
içimdeki Aþk kadar doyasýya hem güldüm hem aðladým
ellerimi kavuþturup o kulenin duvarlarýna
ruhumu göðün kanatlarýna teslim ettim




yüreðim hâlâ onsekizindeyken
taptazeyken avuçiçlerimdeki papatyalar
bütün yavru martýlarý allayýp pullayýp
sevinç çýðlýklarý eþliðinde
uçtum
uçtum




ve düþlerimin baðrýndan düþmeyen
umut ve sevgi kýrýntýlarýna tutunup
bir daha
bir daha
uçtum...








nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın: