KÖYÜMÜZ

Bir memleket bir deliye verilse,
Taþý isyan eder, topraðý aðlar.
Baðýndan izinsiz bir gül derilse,
Dalý isyan eder, yapraðý aðlar.

Karþýmda eski bir köy Ýlkokulu,
Þimdi dikenlerle kapanmýþ yolu,
Bu köyde yok mu bir Allah’ýn kulu?
Yakýn isyan eder, ýraðý aðlar.

Bu köyler bu kadar öksüz koyulmaz,
Dýþý süslenirken içi oyulmaz,
Çocuklarýn oyun sesi duyulmaz,
Saklambacý, çelik - çomaðý aðlar.

Bu köyün en genci atmýþ yaþýnda,
Baþka hiçbir söz yok gurbet dýþýnda,
Her gün bu kahvede okey baþýnda,
Dili sohbet eder, yüreði aðlar.

Tevellüdü belli deðil künyede,
Hareketsizlikte var ya bünyede,
Gün boyu oturur bir sandalyede,
Sýrtý isyan eder, küreði aðlar.

Bakkal da bu köyden bir ihtiyarmýþ,
Bir de bir demirci dükkâný varmýþ,
Onlar Cuma günü kepenk açarmýþ,
Usta isyan eder, çýraðý aðlar.

Bin beþ yüz haneymiþ otuz yýl önce,
Pancar, tütün maruz kalýnca linçe,
Sonra, tarým hayvancýlýk ölünce,
Mera isyan eder, çoraðý aðlar.

Bahçelerde bet bereket, bolluk yok;
Kýyýda köþede bir tek folluk yok;
Deryasýnda balýk, sazda çulluk yok;
Kazlar isyan eder, levreði aðlar.

Çok iþler var beni bu köyde üzen,
Kalmamýþ tülbentten sütünü süzen..
Bir evin önünde eski bir düzen,
Mekik isyan eder, taraðý aðlar.

Hep aynýdýr güneþ, hava, toprak, su;
Kimyasýný bozan zamanýn raksý..
Evin sergen’inde kýrýk bir saksý,
Rafý isyan eder, tereði aðlar.

Yýllardýr yaþanýr bu serüvenler,
Köyünden bihaber köyü övenler..
Kaðný, boyunduruk, týrmýk düvenler,
Pulluk isyan eder, oraðý aðlar.

Bir Taþ deðirmen var viran bir halde,
Kýna gibi unu dolaþýr dilde,
Lezzeti baþkaymýþ piþerse külde,
Kömbe isyan eder, çöreði aðlar.

Demek ki beyhude köklenmiþ orman;
Yýðýný, cuvulu, unutmuþ harman;
Yas içinde orcuk, öreke, kirman;
Kirkit isyan eder, baraðý aðlar.

Koyun kuzu meleþmiyor aðýlda,
Sonbaharda düðün yokmuþ bu yýlda,
Ne zurnada gayda var ne davulda,
Çubuk isyan eder, tokmaðý aðlar.

On yýl önce gelmiþ köye son dolmuþ,
Eskiden yolcusu bir hayli bolmuþ,
Þimdi tabelasý bile kaybolmuþ,
Yolu isyan eder, duraðý aðlar,

Devlet ayrý düþmüþ vatandaþ ile
Bu köyün kaderi olmuþ bu çile!
Kýþýn yol kapanýr ayrý gaile,
Yazýn isyan, eder kuraðý aðlar.

Muhtarýn bu köyle yok mu bir baðý?
Bu köyler deðil mi Vatan Topraðý?
Neden gönderinde yok Al Bayraðý?
Burcu isyan eder, direði aðlar.

YAÞ der; yine bu gün gönlüm hislenir,
Sanki bütün köyler bana seslenir,
Gözümün daldýðý her yer sislenir,
Çiyi isyan eder, kýraðý aðlar.

Mehmet YAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: