Nüans
Ta o günden beri içimi yakan,
Bir çift yaþlý gözün kaldý geride.
Elleri böðründe yoluna bakan,
Þimdi bir öksüzün kaldý geride.
Sen her þeyi yakýp yýktýn giderken,
Erken vurgun yedik bir hayli erken..
Göz göze gelince elveda derken,
Bir o mahzun yüzün kaldý geride.
Özür diliyorken sözümü kestin,
Bu aþkýn infazý oldu o restin,
Bir fýrtýna gibi gürleyip estin,
Bir o acý sözün kaldý geride.
Ayrýldýk da mesut olabildik mi?
Aþký mutluluðu bulabildik mi?
Mühim olan bir ders alabildik mi?
Her günden bir hüzün kaldý geride.
Görmüyor musun ki sen bu nüansý?
Her özlem vuslatýn bir referansý..
Belki de bu aþkýn bize son þansý,
Baþka hangi çözüm kaldý geride?
22.02.2017
Mehmet YAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.